Laatste week in Derby en mijn thuiskomst!

Jaja tijd voor een nieuw reisverslag na twee weken vol mooie maar ook emotionele momenten, die ik nooit zal vergeten! Dit verslag zal tevens ook mijn laatste verslag van mijn avontuur zijn..

Zaterdag 12 April heb ik eerst uitgeslapen en toen ik eenmaal wakker werd, moest ik afscheid nemen van mijn 2 lieve huisgenootjes James & Georgie, een mooi emotioneel begin van de dag dus haha. Ze hadden twee super lieve knuffeltjes op de keukentafel staan voor mij en Lisan, als herinnering. Even later zijn ze vertrokken richting hun woonplaats Leicester. Voor mij en Lisan was het tijd om alle winkels in Westfield even weer te bekijken. Na een middag shoppen besloten we treinkaartjes te halen voor maandag en dinsdag. Hierna hebben we patatjes gegeten, Twente gekeken en zijn we rond 23.00 richting Walkabout gegaan! Eindelijk weer een lekker stapavondje en wat hebben wij het mooi gehad!

Zondag wederom weer lekker uitgeslapen en later was het tijd om even een paar uurtjes te filmen en te werken op de uni. We zijn namelijk bezig om allerlei filmpjes te maken van Derby, zodat we alle filmpjes en foto’s straks kunnen monteren in één film. Aangezien ik 1 verslag nog moest afronden heb ik hier ook nog even aandacht aan besteed. Om 4 uur was het tijd om gezellig met vriendinnetjes te gaan skypen want Lauret vierde alvast haar verjaardag en we hadden een super leuk cadeau! Vol spanning keek ik toe en gelukkig was ze blij, we gaan namelijk naar ‘de Vrienden van Amstel Live!’ In de avond wilde ik na een skypegesprek met pap & mam nog even mijn conclusie schrijven maar toen schrok ik mij een hoedje want mijn usb-stick zat niet in mijn tas! Gelukkig had ik de meeste bestanden ook op mijn laptop staan dus opzich was het niet zo heel erg, maar toch had ik van 1 verslag de meest up to date versie op mijn stickie staan!

Maandagmorgen hebben we de eerste bus richting de uni genomen aangezien ik graag mijn usb-stick terug wilde hebben. Gelukkig was het de vorige dag rustig en zat de stick nog mooi in de computer! Hierna heb ik eerst afscheid genomen van Chloe (mijn huisgenootje) en daarna heb ik mooi mijn conclusie geschreven en heb ik dus ook mijn laatste verslag afgerond woehoee! Verder stond het Peak District deze dag op de planning maar door vertraging tijdens de busreis naar het station en de trein naar het plaatsje Hope maar één keer in de 2 uur reed, hebben we eerst Chesterfield bezocht. In Chesterfield hebben we over de marktplaats gelopen, waar Chesterfield om bekend staat en natuurlijk zijn we nog een paar winkels naar binnen gelopen! Na 2 uur konden we de trein richting het plaatsje Hope nemen, hier wilden we een heuvel/berg beklimmen. Een keer helemaal wat anders dan winkels kijken dus haha! Nadat we even verdwaald waren, zijn we via een voetpad de ‘Losehill’ gaan beklimmen. Poeh 476 meter steil omhoog klimmen met super mooi weer was wel even pittig! Na 2 kleine pauzes waarbij we van het super mooie uitzicht hebben genoten en lekker wat gegeten hadden, waren we beland op de top van de ‘Losehill’ mooi tussen de schapen! Wauw, wat een uitzicht en wat bijzonder om zo’n groot natuurgebied te zien in Engeland! Even later zijn we begonnen aan de afdaling en ten slotte hebben we het plaatsje Hope nog even verkend. Na 5 uur te hebben gewandeld zijn we weer terug gegaan richting Derby, hier zagen we ineens bij het theater in Westfield een aantal posters met voorstellingen voor 14, 15 en 16 april. Aangezien we hier toch wel nieuwsgierig naar waren zijn we even naar de informatiebalie gegaan en kregen we te horen dat er elke avond 2 verschillende voorstellingen door jongeren werden gegeven voor maar 2 pond! Dit leek ons natuurlijk leuk om een keer mee te maken dus hebben we kaartjes gehaald voor woensdagavond 16 april. Toen we eenmaal in mijn flat waren, moesten we met moeite nog koken maar hierna zijn we lekker naar onze bedjes gegaan!

Dinsdag stond er wederom weer een tripje op de planning, Sheffield was namelijk de volgende plaats die Lisan en ik gingen bezoeken! Rond 11 uur zijn we richting Sheffield gegaan en toen we eenmaal aankwamen keken we onze ogen uit. Wauw, wat een grote stad! Na vele winkels te hebben bezocht, hebben we nog even de bekende wintertuin bekeken met vele bloemen en planten in een groot gebouw. Hierna hebben we lekker even gegeten en genoten van het lekkere weer! Aangezien ik leuke schoenen had gezien in een winkel en volgens de winkel nog 5 paar in Meadowhall Centre (een groot winkelcentrum in de buurt van Sheffield) waren, zijn we met de trein richting dit grote winkelcentrum gegaan. Wauwwww, weer zoveel grote en mooie winkels! Na hier weer uren rond te hebben gelopen kwamen we bij de winkel en was mijn maat opnieuw uitverkocht, wat een baalmoment! Nadat we trein weer richting Derby hebben gepakt, hebben we hierna maar besloten om treintickets voor een dagje Leicester te halen aangezien daar de winkel ook was en we toch ook wel nieuwsgierig waren naar deze plaats! In Derby zijn we even langs het hoofdkantoor van Albatross gelopen, aangezien we graag een taxi wilden boeken voor de terugreis van vrijdag. Op goede vrijdag rijden er namelijk geen bussen en een half uur lopen met al die bagage is een beetje teveel van het goede! Na het eten waren we opnieuw weer helemaal kapot van het sjouwen en wilden we eigenlijk vroeg naar bed gaan maar Nour, het Belgische meisje die we in Derby hebben ontmoet vertrok de volgende ochtend en hebben we toch maar even besloten om afscheid van haar te nemen! Hierbij kregen we nog een super lief kaartje en hebben we haar even later bedankt voor de leuke momenten samen!

Woensdagochtend om half 9 stond namelijk onze laatste afspraak met Michelle op de planning, hierbij heb ik mijn conclusie laten zien van het vak Individual Differences and Learning en opnieuw was ze hier erg enthousiast over! Jeeeuj ik blij! Nadat ik mijn stapels boeken had ingeleverd bij de bibliotheek en een University of Derby beer had gekocht, moesten Lisan en ik dan toch echt afscheid nemen van de University of Derby en hebben we voor de laatste keer de gratis unibus 4 naar huis gepakt. Bah, wat een raar momenten waren dat! Even later hebben we unibus 6 gepakt naar het station. De buschauffeur nam onze gratis buskaartjes al niet meer aan en we moesten van hem gewoon gaan zitten in de bus, dit vonden we erg apart. Toen ik even later op de buskaartjes keek, bleken ze maar tot 11 april geldig te zijn haha oeps! Nadat we toch maar even aan de chauffeur hadden gevraagd of we niet hoefden te betalen, antwoordde hij dat we deze rit nog niet hoefden te betalen. Lucky us! Eenmaal bij het station werden onze namen ineens geroepen en was het Nour! Heel toevallig vertrok zij om 12 uur en nam ze ook nog eens dezelfde trein als ons! Na een half uurtje moesten wij helaas in Leicester uitstappen en moesten we opnieuw afscheid nemen van Nour. In Leicester keken we opnieuw onze ogen uit want dit bleek toch ook wel echt een grote stad te zijn met vele leuke winkels! Nadat we de een paar souvenirtjes hadden gekocht en we een paar winkels hadden bekeken was het tijd om opnieuw mijn schoenen te zoeken! En jaaaa eindelijk mijn maat, dus snel passen en meenemen, hoppakee! Hierna waren we helemaal kapot en besloten we het ‘Abbey park’ te gaan zoeken om hier lekker in het zonnetje te gaan uitrusten. Na een paar minuten hadden we het joekels grote park gevonden en hebben we lekker uurtjes gelegen op het gras! Het leek net alsof ik weer lekker op het hulsbeek lag ofzo, lekker zeg! Rond half 4 zijn we weer terug gegaan en nadat we even langs het postkantoor in Derby waren gelopen om de laatste kaartjes te posten ben ik gezellig gaan skypen met mijn lieve oppasadresje! Wat heb ik weer gelachen met mijn oppaskindjes! Na het leuke skypegesprek hebben Lisan en ik lekker gegeten en zijn we even later richting Derby Theatre in Westfield gelopen voor de 2 voorstellingen! Haha wat heb ik tijdens de eerste voorstelling gelachen om Lisan, die zo hoppa in slaap viel! Gelukkig was de tweede voorstelling leuker dan de eerste en zat ik op het puntje van mijn stoel mee te swingen! Ook zo iets weer meegemaakt in Derby dus!

Donderdagochtend ben ik maar vroeg opgestaan en na het douchen hebben Lisan en ik voor het laatst de wasmachines en drogers laten draaien voor ons. Ondertussen heb ik mijn prikborden leeggehaald en mijn lieve kaartjes van de kast afgehaald, ik moest toch echt een keer beginnen met leeghalen en inpakken! Nadat ik alle was en kleding netjes had opgevouwen en op mijn bed had liggen heb ik mijn koffers gepakt en ben ik begonnen om mijn koffer in te pakken. Na ruim 2 uur zat het meeste spul in mijn 2 koffers en was ik super blij dat de koffers makkelijk dicht konden, dit had ik totaal niet had verwacht met al mijn inkopen! In de middag zijn Lisan en ik voor het eerst naar de westleigh avenue gelopen, waar Charlotte woonde. Hier hebben we even haar kamertje bekeken, gezellig wat gedronken, gekletst en kregen we ook van haar een lief kaartje! Na een paar uurtjes was het ook tijd om van dit Belgische meisje afscheid te nemen. Dit vonden we best zielig aangezien zij als enige lid van ‘Team Dutch’ nog een paar weekjes in Derby zou blijven. Na een half uurtje teruglopen ben ik met Lisan meegegaan aangezien we met 3 huisgenoten van haar en Thomas als afscheid voor ons nog één keer lekker gingen uiteten bij Cosmo! Nomnom wat was dit weer lekker en gezellig! De terugweg hebben we ongelofelijk veel gelachen aangezien Lisan en ik Nederlandse woorden gingen leren aan de huisgenoten, haha de uitspraken hiervan waren zo grappig en ze vonden het woord ‘sinaasappels’ helemaal geweldig dus dit werd vaak herhaald. Even later was het tijd om voor de laatste keer even te gaan skypen met mijn ouders, erg gek dat dit na 3,5 maand niet meer hoeft. Later op de avond ben ik weer richting Lisan gegaan en hebben we besloten om de 2 wensballonnen te gaan schrijven, die Lisan en ik hadden gekocht voor onze laatste avond in Derby. Samen met de huisgenoten en Thomas zijn we even later naar een open veld gegaan om de ballonnen te laten opstijgen. We zijn begonnen met mijn wensballon en na een uitleg moest ik het brandstofelement met een aansteker gaan aansteken zodat er hete lucht in de ballon kwam en hij even later kon opstijgen. Dit was een spannend moment wanttt doet hij het of doet hij het niet!? En jaaa hij zweefde erg mooi de lucht in, erg mooi om te zien! Hierna was het tijd voor de ballon van Lisan, helaas kwam er vuur tegen de ballon aan, als gevolg dat er een groot gat in de ballon kwam. Toch werd de ballon bol en wilden we hem gewoon proberen op te laten stijgen, dit lukte maar hierbij kwam hij bijna tegen een boom aan en dit zou betekenen dat er een brand zou ontstaan. Poeh, godzijdank ging dit goed en na de schrik was het tijd om van Thomas afscheid te nemen na leuke momenten! Hierna was het tijd voor een lekker wijntje met een Easter Egg in het flat en hebben we samen gelachen toen we een zogenoemde ‘Hijab’ (=hoofddoek) gingen proberen op onze koppies! Haha, geweldige momenten weer! Na een super leuke dag moest ik ook van de huisgenoten van Lisan afscheid nemen en ben ik even later voor het laatst in mijn kamertje in Derby gaan slapen.

Vrijdag 18 april was het na 3,5 maand helaas zo ver om weer terug te keren naar Nederland, pff wat is de tijd toch snel gegaan! Nadat ik nog even de laatste dingen in mijn kamer had opgeruimd en had schoongemaakt, heb ik om half 12 het slot van mijn kamertje dicht gedraaid en was het tijd om met 2 koffers en 2 handtassen naar beneden te sjouwen en flat9C van het Princess Alice Court te verlaten, een super dubbel gevoel was dit voor mij. Nadat Lisan en ik tegelijk onze sleutels in de brievenbus hadden gegooid, hebben we ook het Princess Alice Court verlaten en stond om 12 uur de taxi voor ons klaar. Na wat geprop zijn we richting het station vertrokken en ging om 13.11 de trein naar Doncaster. Toen was allemaal wel erg definitief en begon de lange terugreis met z’n vieren richting Nederland. Na een uurtje waren we in Doncaster en na een ruime overstaptijd vertrok om 14.52 de trein naar Hull. Na weer een uur in de trein hebben gezeten kwamen we rond 4 uur aan op het station in Hull en zijn we met onze koffers en tassen naar het busstation gegaan, waar om 17.15 de bus vertrok richting King George Dock, de haven van Hull. In deze bus zaten opeens allemaal Nederlanders dus dit was erg apart maar ook weer erg grappig! Rond 6 uur waren we door de douane, hadden we onze koffers gedumpt en waren we op de boot op weg naar huis! Opnieuw hadden we hier weer een slaapcabine op 10de verdieping met 2 stapelbedden en een klein badkamertje. Na de zonsondergang vanuit het deck te hebben bekeken, een aantal winkels te hebben bezocht, pizza te hebben gegeten en foto’s uit hebben gewisseld was het tijd om lekker te gaan slapen na al dat gesleep met de koffers. Om 2 uur werden Lisan en ik tegelijk wakker en dachten we dat het een uurtje of 4/5 zou zijn maar nee hoor het was dus 2 uur. Halleluja, dit betekende dus nog 5,5 uur slapen tot de wekker afging.

Gelukkig vloog de nacht verder voorbij en werden we om 7 uur (19 April) allemaal wakker door de speaker (‘breakfast is ready!’). Na een half uurtje toch maar uit bed gegaan en me klaar gemaakt! Rond 8 uur zijn Lisan en ik vanaf het deck gaan kijken hoe we aankwamen varen in de haven van Rotterdam Europoort. Rond half 9 zagen we ineens buiten bij de aankomsthal vanaf het deck 4 + 1 zwaaiende mensen staan. Mama herkende ik gelijk en dit betekende dus dat papa er ook was en de ouders van Lisan, maar wie was die éne persoon dan? Lisan en ik bleven vanaf het deck maar kijken wie het nou zou zijn en toen ik later whatsapp had gecheckt bleek het als verrassing mijn lieve broer Marc te zijn! Haha en maar zeggen dat hij op Pearley moest passen jaja! Na half 9 konden we van de boot af en nadat we onze id’s hadden laten zien kon ik pap, mam en marc na 3,5 maand in Derby, op Nederlandse bodem weer een dikke knuffel geven! Na even gewacht te hebben op de bagagekar zijn Lisan en ik na 3,5 maand gescheiden in auto’s gegaan, dat was wel even een raar moment na zoveel belevenissen samen. Na ongeveer 2 uurtjes kwam in dan in Borne aan en zag ik bij de rotonde dat de hele voortuin was versierd met 2 mooie spandoeken en vlaggetjes van familie en vriendinnen! Zelfs de buren hadden hun voortuin versierd, echt super leuk en een warm welkom thuis! Eenmaal toen ik uit de auto stapte kon ik niet wachten om mijn lieve hond Pearley weer een dikke knuffel te geven en het moment dat ik de garagedeur opendeed en ze vol enthousiasme rondjes gingen draaien, ging buikschuiven en kwispelend op mij afkwam zal ik nooit vergeten! In huis was ook alles versierd en had ik allerlei lieve kaartjes gekregen, echt super! Daarna was ik natuurlijk wel ontzettend nieuwsgierig naar mijn nieuwe kamer en was dit eindresultaat ook helemaal super, mijn thuiskomst kon niet meer stuk.
Om 1 uur kwamen Jolien, Madeleine en Lauret met ballonnen op hun hoofden aan bij mij thuis en dit zal ik ook niet snel meer vergeten haha! Helaas moest Leonieke werken en was Sharon op dat moment net bij haar vriend in Engeland op bezoek dus waren we nog niet helemaal compleet maar het voelde wel ontzettend fijn om weer gezellig bij mijn vriendinnen en thuis te zijn! Die middag zijn de buren nog gezellig langs geweest en kwam later Leonieke uit haar werk meteen langs. Hierna ben ik samen met mijn vriendinnen richting het feest van de vriend van Jolien gegaan en heb ik daar natuurlijk ook weer veel leuke mensen gesproken! Deze dag was dus al met al echt super leuk en zal ik ook mijn thuiskomst niet snel vergeten!

In deze 3,5 maand heb ik ontzettend veel geleerd, niet alleen heb ik mijn engels weten te verbeteren en heb ik veel geleerd op de universiteit en op mijn stageschool maar ook heb ik geleerd om op mezelf te wonen. Heb ik vele plaatsen rondom Derby bezocht en heb ik vele activiteiten gedaan. Daarnaast heb ik vele leuke mensen ontmoet uit onder andere Engeland, België, Brazilië, Maleisië, China, Amerika, Noorwegen, Finland, Griekenland, Duitsland, Qatar via onder andere de studentenvereniging ‘Derby Worldwide’. Ook heb ik een ontzettend leuke tijd gehad met Lisan, heb ik haar goed leren kennen en is uit dit avontuur een mooie vriendschap tussen ons ontstaan, super bedankt meid! Om dit laatste reisverslag bijna te eindigen wil ik natuurlijk ook iedereen bedanken die mij de afgelopen tijd hebben gevolgd en kaartjes hebben gestuurd, echt super lief!
Kortom was dit een ongelofelijke mooie tijd met super veel mooie maar soms ook minder leuke herinneringen, die ik nooit zal vergeten. Derby, I will miss you and I will never forget you!!

Veel liefs vanuit Borne,
Myrthe

‘Things end but memories last forever’